როგორ ვუშველოთ პატარას? მკურნალობის მთავარი ამოცანაა, თავიდან ავიცილოთ ძლიერი გაუწყლოება, რომელიც აუცილებლად მოჰყვება პირღებინებას, დიარეას, მაღალ ტემპერატურას. დაკარგული სითხის აღსადგენად საჭიროა, პატარას ყოველ 5-10 წუთში ჩაის კოვზით მივცეთ მარილოვანი ხსნარი - ელექტროლიტები, რეჰიდრონი და სხვა. თუ ბავშვი პირღებინების გამო სითხეს ვერ იღებს, ის საავადმყოფოში უნდა მოვათავსოთ, რათა დანაკარგი გადასხმის საშუალებით შეუვსონ. არის შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ხარბად სვამს სითხეს, მაგრამ დანაკარგი იმდენად დიდია, რომ ეს საკმარისი არ არის. ამას ადვილად მიხვდებით, თუ ბავშვი, მიუხედავად სითხის მიღებისა, მივარდნილია, კონტაქტში ძნელად შემოდის ან პირიქით, აგზნებულია, ჭირვეულობს. ეს იმაზე მიუთითებს, რომ ორგანიზმს სითხე აკლია. გარდა ამისა, თვალშისაცემია მეტისმეტად წითელი გამომშრალი ტუჩები, ჩავარდნილი და მოლურჯო უპეები, გაცივებული და აჭრელებული კიდურები. ასეთ დროს დაყოვნება დაუშვებელია, სასწრაფოდ საავადმყოფოსკენ!
გზაში პატარას ყლუპობით ასვით რეჰიდრონი. გახსოვდეთ: პირღებინებისას გაცილებით მეტი სითხე იკარგება და მდგომარეობაც უფრო სწრაფად მძიმდება, ვიდრე დიარეისას, ხოლო თუ ბავშვს პირღებინებაც აქვს და ფაღარათიც, მდგომარეობა საგანგაშოა. ერთი პირღებინების შემდეგ ორგანიზმს დაახლოებით 150-250 მლ სითხის მიწოდება სჭირდება. როდესაც პირღებინება ხშირად მეორდება, ორგანიზმი დაკარგული მარაგის შევსებას ვერ ასწრებს. საჭიროა ვენაში ელექტროლიტების წვეთოვანი გადასხმა. მკურნალობის მეორე, მთავარი რგოლია სწორი კვება. თუ ბავშვი ძუძუზეა, დაკარგული სითხის შესავსებად დედის რძეც ეყოფა, ოღონდ ჩვეულებრივზე ხშირად აწოვეთ. თუ ხელოვნურ კვებაზეა, პირველი 3-5 დღის განმავლობაში გირჩევთ სპეციალური ანტიდიარეული ნარევები გამოიყენოთ, შემდეგ კი ჩვეულებრივ კვებას დაუბრუნდეთ, ოღონდ უფრო ხშირად - სამსაათიანი ინტერვალით აჭამეთ. უფრო მოზრდილებს ეკრძალებათ რძე, რძის პროდუქტები კი, სურვილისამებრ, შეგიძლიათ მისცეთ. საკვების უკეთ მონელების, ნაწლავთა ფერმენტული აქტივობის გაუმჯობესების მიზნით პირღებინების შეწყვეტის შემდეგ მკურნალობაში ერთვება ფერმენტები, პრობიოტიკები, რაც ნაწლავის ნორმალური ფლორის აღდგენასაც უწყობს ხელს. მკურნალობის ხანგრძლივობას ორგანიზმის ინდივიდუალური თვისებების, დაავადების მიმდინარეობისა და სიმძიმის გათვალისწინებით ექიმი ინფექციონისტი შეარჩევს.