- რა იწვევს მასტოპათიას?
- დაავადებას მრავალრიცხოვანი მიზეზი აქვს. ერთ-ერთი მათგანია ეკონომიკურად განვითარებულ ქვეყ-ნებში მოუცლელი, საქმიანი ქალის - ბიზნესვუმენის პრიორიტეტის ჩამოყალიბება. შედარებისთვის: XIX საუკუნეში ქალი ბევრ შვილს აჩენდა და დიდხანს აწოვებდა ძუძუს; მენსტრუაცია 17 წლის ასაკში იწყე-ბოდა, ხოლო მენოპაუზა 40 წლიდან დგებოდა. XX საუკუნეში ქალი ერთ-ორ შვილს თუ აჩენს და იმათაც მოუცლელობის, ჰიპოლაქტაციისა თუ სხვა მიზეზების გამო ძუძუს თითქმის არ აწოვებს; მენსტრუაცია 12-14 წლიდან იწყება და 50-52 წლამდე გრძელდება. აქედან გამომდინარე, თანამედროვე ქალის ორგა-ნიზმი უფრო ხანგრძლივად განიცდის სასქესო ჰორმონის - ესტროგენის ზემოქმედებას. მასტოპათია კი სარძევე ჯირკვლის პასუხია ესტროგენების სიჭარბეზე. აზიის ქვეყნებსა და იმ რეგიონებში, სადაც დღე-მდე არსებობს მრავალშვილიანობისა და ძუძუთი კვების ტრადიცია, ეს დაავადება გაცილებით იშვიათია. მასტოპათიის მიზეზები შეგვიძლია რამდენიმე ჯგუფად დავყოთ:
შვილოსნობის ფუნქციის დარღვევა;
ნაადრევი (12 წლამდე) მენარქე;
უნაყოფობა;
ორსულობა-მშობიარობის უქონლობა;
ნაგვიანევი (30 წლის შემდეგ) ორსულობა-მშობიარობა;
სპონტანური და ხელოვნური აბორტები;
მცირერიცხოვანი (1 ან 2) ორსულობა-მშობიარობა;
ძუძუთი ხანმოკლე (5 თვემდე) კვება;
დაგვიანებული (52 წლის შემდეგ) მენოპაუზა;
მოუწესრიგებელი სქესობრივი ცხოვრება და ფსიქოლოგიური ფაქტორები.
სქესობრივი ცხოვრების არასასურველი სტილი სარძევე ჯირკვლის მდგომარეობაზე დამღუპველ გავლე-ნას ახდენს. სქესობრივი თავშეკავება, არარეგულარული სქესობრივი კონტაქტი, სექსუალური დაუკმაყო-ფილებლობა ზრდის დაავადების განვითარების რისკს. ამის კვალობაზე, დაავადება უმეტესად იმ ქალებს ემართებათ, რომლებიც არ გათხოვილან ან მეუღლესთან გაყრილები არიან.
არასასურველი ფსიქოლოგიური ფაქტორებიდან ხაზგასასმელია ოჯახური თუ სამსახურებრივი კონფლიქტი, ქრონიკული სტრესი, უარყოფითი ემოციების სიჭარბე. ხშირად მასტოპათიამდე მიდის საქმე ჰორმონული (სასქესო და ფარისებრი ჯირკვლების ჰორმონთა) ბალანსის დარღვევის დროს. მასტოპათიამდე მივყავართ ნივთიერებათა ცვლის ისეთ დარღვევებსაც, რომლებიც ქალებში სიმსუქნისა და შაქრიანი დიაბეტის განვითარებას განაპირობებს. ესენია:
ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა (დაქვეითება);
გინეკოლოგიური დაავადებები;
მცირე მენჯის ღრუს ორგანოთა ქრონიკული ანთებითი პროცესები, კერძოდ, ადნექსიტი (საშვილოსნოს დანამატების ანთება), ენდომეტრიოზი, საშვილოსნოს ფიბრომიომა, საკვერცხეების პოლიკისტოზი;
შინაგანი ორგანოებისა და სისტემების ქრონიკული დაავადებები;
მასტოპათია ხშირად აქვთ არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ ქალებს. არანაკლებ სახიფათოა ღვიძლისა და ნაღვლის ბუშტის ქრონიკული დაავადებები, ჰეპატიტი. ღვიძლი ჭარბი ესტროგენების დაშლაში დიდ როლს ასრულებს. დაზიანებისას მას ეს უნარი უქვეითდება, ზოგჯერ კი საერთოდ ეკარ-გება, ამიტომ ღვიძლის დაავადებისას ორგანიზმი ჭარბი ოდენობის ესტროგენების მავნე ზემოქმედებას განიცდის, რასაც მასტოპათია მოჰყვება.
მასტოპათია ხშირად ემართებათ ქალაქში მცხოვრებ, უმაღლესი განათლების მქონე ქალებს, რომელთა საქმიანობა გონებრივ შრომას ან ნერვულ დაძაბულობას უკავშირდება. დაავადების განვითარების რისკს ზრდის ქრონიკული გამოუძინებლობა და არასრულფასოვანი კვება - დიდი ოდენობით ცხიმების, ცხოვე-ლური ცილების მოხმარება, ხილის, ბოსტნეულის, საკვები უჯრედისის დეფიციტი, ასევე - იონიზებული რადიაციის (მზეზე და სოლარიუმში გარუჯვისას) ზემოქმედება სარძევე ჯირკვალზე, ალკოჰოლი და ნი-კოტინი, სინთეტიკური ტანსაცმელი, ტანზე მერისმეტად მომდგარი, რკინიანი ბიუსტჰალტერი, რომე-ლიც ტრავმას აყენებს სარძევე ჯირკვალს. სახიფათოა უნებლიე ტრავმაც კი, რომელიც ქალმა შეიძლება მეტროსა თუ ხალხით სავსე ავტობუსში მიიღოს.
მასტოპათია ქალების 30-60%-ს აწუხებს. მასა და ძუძუს კიბოს განვითარების საერთო მიზეზები და რისკ-ფაქტორები აქვთ. ამის კვალობაზე, მასტოპათიის მკურნალობა, ფაქტობრივად, სარძევე ჯირკვლის კიბოს პროფილაქტიკაა. სამწუხაროდ, თანამედროვე მედიცინას არ გააჩნია ტექნიკური შესაძლებლობა, აწარ-მოოს მასტოპათიით დაავადებულ ქალთა ადეკვატური მონიტორინგი და მკურნალობა. გვესაუბრება ონკოლოგიური დისპანსერის დირექტორი, მედიცინის დოქტორი მიხეილ ჯანჯალია.
